Mam na imię Krzysztof i jestem pasjonatem astronomii. Jako Gwiezdny Przewodnik dzielę się swoją pasją, pokazując przechodniom niebo przez teleskop. Lubię też fotografować obiekty widoczne nad naszymi głowami, by móc podzielić się zdjęciami w internecie.
Księżyc inny niż zawsze
Księżyc to niezmienny towarzysz Ziemi, który fascynuje, wywołuje zachwyt i inspirację, jednocześnie budząc w nas pragnienie odkrycia jego sekretów. Jest świetnym obiektem do obserwacji dla każdego astronoma amatora — nie trzeba wyjeżdżać w poszukiwaniu ciemnego nieba. Oto galeria moich najpiękniejszych zdjęć, którymi dzielę się z czytelnikami portalu spottedlublin.pl
Jak powstały te wyjątkowe zdjęcia?
Zdjęcia wykonuję za pomocą tego samego teleskopu, z którym wychodzę na miasto – Sky Watchera 150/750 oraz kamery astronomicznej. Fotografia nigdy nie odda wrażenia z obserwacji na żywo, ale ma pewną przewagę. Dzięki zastosowaniu odpowiedniej techniki można pozbyć się wpływu „seeingu” czyli falowania atmosfery i stworzyć niezwykle ostre zdjęcie. Jest to metoda „lucky imaging” i, krótko mówiąc, polega ona na zrobieniu setek, a nawet tysięcy zdjęć i połączenia tych najlepszych w jedno.
Wejdź i zanurz się w kosmosie na zupełnie nowym poziomie, razem ze mną. Zapraszam.
Lubelski księżyc w obiektywie
Zbliżenie na krater Kopernik. Krater ma 93 km średnicy i 3,8 km głębokości i jest nazwany na cześć polskiego astronoma. Widoczny jest już przez lornetkę, a podczas pełni widoczne są rozchodzące się wokół niego charakterystyczne promienie.
Zbliżenie na okolice krateru Platon. Krater ma średnicę ok 100 km, a jego wnętrze wypełnione jest ciemną zastygłą lawą. Otaczają go wysokie na 2,4 km zbocza. Krater otaczają góry — księżycowe Alpy, które są przecięte wyraźną doliną Alp (Vallis Alpes).
Księżyc dzień po pełni. Oświetlony w 99%. Ciemniejsze obszary to tak zwane morza księżycowe. Dawni astronomowie uważali, że są to prawdziwe zbiorniki wodne. Dzisiaj już wiemy, że jest to tylko zastygnięta lawa. Mniejsze ciemne obszary nazywane są jeziorami, a nawet bagnami. Jasne promienie rozchodzące się od niektórych kraterów to materia wyrzucona w przestrzeń podczas uderzenia asteroidy, która utworzyła dany krater. Widoczny na południowej części tarczy krater Tycho może pochwalić się najokazalszymi promieniami, których długość dochodzi nawet do 1500 km.
Jeśli nasycimy barwy w programie graficznym, można uzyskać mineralną odsłonę Księżyca. Kolory ukazują mineralny skład powierzchni. Brązowe obszary bogate są w tlenek żelaza, zaś niebieskie zasobne są w tlenek tytanu.
Wyjątkowe zdjęcia lubelskiego księżyca
Dzięki odrobinie szczęścia udało mi się złapać przelatujący samolot Airbus A321 tureckich linii lotniczych na tle Księżyca.
Zbliżenie na pokiereszowany kraterami biegun południowy Księżyca
Okolice Jeziora Nektaru i skrywający się w cieniu krater Theophilus.
Północna część ziemskiego księżyca.
Zdjęcie przedstawia duży krater. Ten po lewej to Herkules o średnicy 68,32 km i głębokości 3,2km. Następny jest Atlas szeroki na 87 km i głęboki na 2 km, ponadto na dnie krateru jest sieć rowów nazwana Rimae Atlas. Największy krater nosi nazwę Endymion o 122,1 km średnicy i głębokości 2,6km.
Niewidoczna i tajemnicza część księżyca
Na zdjęciu powyżej, przy krawędzi widać kawałek Morza Humboldta. Można powiedzieć, że jest to już kawałek niewidocznej strony Księżyca. Nasz satelita nie jest tak sztywno unieruchomiony, jeśli chodzi o zwrócenie się jedną stroną do Ziemi. Kołysze się lekko dzięki zjawisku libracji. W ten sposób możemy w sumie zaobserwować 59% powierzchni Księżyca i to jest jeden z tych bonusowych fragmentów, który czasem się wychyla w naszą stronę.
Koniunkcja księżyca i Wenus
W tym roku Księżyc również zasłoni planetę i to nie byle jaką, bo Saturna. Trzymajcie kciuki za pogodę! Będziemy to razem obserwować. Koniunkcja Księżyca i Wenus, zobacz to na wideo: https://www.youtube.com/watch?v=kBOMnGLkM6Q
Dodaj swój komentarz